“Zelfs kleuters slikken steeds meer antipsychotica”,
kopt De Standaard vandaag. Belgische kleuters nemen dagelijks bijna 20 000
dosissen antipsychotica in en goed 14 000 dosissen antidepressiva. Het
gebruik van Rilatine bij jongeren is globaal gezien bijna verdubbeld sinds 2006.
Hoe kan die drogeerspiraal doorbroken worden? Geïnspireerd door de Duitse
publicist en denker Harald Welzer (‘Zelf denken’), ging ik bij de toekomst te
rade. Een oefening in ‘voorwaarts herinneren’.
Fragment uit "Sociale geschiedenis
van België in de 21ste eeuw", uitgegeven in Gent in het jaar 2260.
“In 2015 werden jonge kinderen bij
aanhoudende tekenen van opstandigheid tegenover hun omgeving systematisch ziek
verklaard. Dit kwam vooral in het rigide schoolsysteem vaak voor, waaraan alle
kinderen verondersteld werden zich aan te passen. De meest voorkomende
diagnoses waren autisme (sinds de 22e eeuw enkel nog onder pedagogen gekend,
onder de naam 'polaire begaafdheid') en adhd (deze term bestrijkt vandaag zowat
het hele spectrum van 'ondernemingslust' tot 'revolutionair talent').
Vooral voor de behandeling van adhd
schreven artsen op grote schaal psychofarmaca voor, waarvan de meeste (bv. de
sinds 2080 wereldwijd verboden hard drug Rilatine) een sterk verslavende
werking hadden. Heel wat kinderen bleven hun leven lang afhankelijk van deze
medicatie, omdat de afkickverschijnselen vaak precies de gedragingen opriepen
die bekend stonden als symptomen van de ziekte. Daarom dacht men – ten
onrechte, zoals we nu weten – dat de drug het 'ziektebeeld' inderdaad werkzaam onderdrukte.
Na de invoering van de Kindvriendelijke
School (1) in 2035 zakte het aandeel van de jongeren die op regelmatige basis
psychofarmaca namen spectaculair, van naar schatting 4 à 7 % in 2015 tot 0,3 %
in 2050.
Pas in 2055 kon het burgerinitiatief 'Het
recht, jezelf te zijn' met een referendum het gebruik van psychofarmaca door
jongeren wettelijk sterk inperken. Ondanks een ongeziene barnumcampagne van de
overheid in nauwe samenwerking met de farmaceutische industrie (2) stemde 73 %
van de Belgische kiezers voor een verbod op psychofarmaca op
doktersvoorschrift. Sindsdien mogen alleen psychiaters psychofarmaca voor
jongeren voorschrijven. Rond 2070 was het gebruik gezakt tot minder dan 0,1 %
van de minderjarige bevolking.
Vandaag schrijven de meeste sociologen de
zogenaamde 'Grote Maatschappelijke Verlamming' van de eerste helft van de 21e
eeuw toe aan het ontbreken van een generatiekloof, als rechtstreeks gevolg van
de algemeen aanvaarde praktijk om jongeren met revolutionair talent op grote
schaal te drogeren.”
Voetnoten
(1) In 2091 omgedoopt tot Flexibele
School; vandaag is de term in vergetelheid geraakt.
(2) De farmabedrijven droegen naar
schatting 800 miljoen euro - zo'n 200 000 goudcent - bij aan de
overheidscampagne.
Achtergrond
